"Kto­kol­wiek myśli, że życie jest spra­wied­li­we, jest fałszy­wie poinformowany."

Ja chcę do Gostynina!!!! Też chcę mieć taki przytulny różowy pokoik i obrazkami. Chociaż za różowym nie przepadam, ale nie ważne jakoś to zniosę. Tam tak przytulnie i na pewno cieplutko.  

Jestem uczciwym człowiekiem. Nigdy nikomu nic złego nie zrobiłam. A odsiaduję wyrok we własnym mieszkaniu. Jestem kobietą od 10 lat poruszającą się na wózku. Mieszkam w 30 metrowej norze na VII piętrze. Po pierwsze nie jestem w stanie sama się z tej nory wydostać. Po drugie po niej też nie mogę się za bardzo poruszać. A po trzecie nawet nikt mnie nie odwiedza. Wstydzę się do mojego tzw. domu zaprosić kogokolwiek, bo warunki w jakich żyję uwłaczają godności człowieka. Na przykład nie mogę we własnym domu normalnie skorzystać z toalety. Nie dlatego że moja niepełnosprawność na to nie pozwala, tylko dlatego, że toaletę mam tak malutką, że człowiek na stojąco tam ledwo się mieści.

Mieszkam w takich warunkach bo mnie nie stać na inne mieszkanie. Ja na chleb nie potrzebuję na to mi starcza. Złotych klamek i basenów też nie wymagam. Chcę tylko żyć w godnych warunkach i móc wyjść z domu kiedy mam na to ochotę jak wolny, przyzwoity człowiek.  A teraz jeszcze dochodzi przenikliwy chłód. Nie stać mnie na wymianę okien, a przez te stare na tym moim VII piętrze gwiżdże wiatr. W kuchni mam 9 stopni, a w pokoju 14.  

 Nie pracuje, bo niby jak mam pracować skoro nie mogę wydostać się z domu. A po za tym cudem jest jeżeli osoba na wózku ma pracę.  Jestem między młotem a kowadłem bo z jednej strony przekraczam pewien próg dochodowy i nie przysługuje mi pomoc od państwa, a z drugiej strony to zbyt mało by dostać kredyt. 

Niech mi ktoś wytłumaczy! Dlaczego w naszym kraju martwi się o przestępcę, o mordercę, zbrodniarza, a takich ludzi jak ja wyrzuca się po za nawias społeczeństwa?? Dlaczego o takim człowieku wszyscy mówią, dlaczego wszyscy martwią się jakie on będzie miał warunki po wyjściu z więzienia?? A co ze mną, czy ja jestem gorsza bo nie chodzę?? Czy ja też powinnam kogoś zabić, by móc żyć w godnych warunkach?? I co z tego, że w zamknięciu, żyję tak od 10 lat i zachodzę w głowę co ja takiego złego uczyniłam?? Wraz z kalectwem dostałam wyrok. Tylko za co?? Czy musi stać się tragedia, żeby ktoś dostrzegł zwykłego, szarego człowieczka. Wydaje się krocie na tego pana, który nawet na miano „pan” nie zasługuje, a mi nikt nie chce pomóc.

Chce mi się płakać z wściekłości, z bezsilności, z bezradności. Gdzie tu sprawiedliwość?? 

Magda W (nie podam całego nazwiska, dopóki się nie dowiem za co dostałam wyrok) 

Niepełnosprawna obywatelka Rzeczpospolitej Polskiej